Groeten uit Ghana (ongecensureerd)

Jaaaa, de versie in het mailtje naar pappie en mammie was enigszins gecensureerd om jullie niet onnodig ongerust te maken.. Zie het verhaal hieronder voor meer uiteg! ;)

Gisteravond kwamen we iets later dan gepland aan op Kotoka International Airport, hier in Accra. We moesten eerst nog 2 papieren invullen met wat gegevens over ons verblijf en over onszelf, weer erg bureaucratisch. Daarna de bagage opgehaald en toen we in de aankomsthal kwamen, stonden daar echt ENORM veel Ghanezen te wachten. Lekker zweterig met z'n allen, want ook 's avonds is het hier ontzettend warm, ergens rond de 30 graden geloof ik. Wij liepen langs ze en werden meteen al nagekeken. Toen zagen we een jongeman met het bordje met 'NIENKE TUINSTRA' en dat was dus onze taxichauffeur. Best spannend om zomaar met hem mee te gaan, maar hij bracht ons netjes naar het hotel. Hoewel we ergens tijdens de rit de schrik van ons leven kregen, want de jongen zei "even aan iemand de weg vragen", want wij maar vreemd vonden. Toen hij vervolgens in een stil buurtje langzamer ging rijden, stopte en daarna uitstapte, brak er bij ons beide toch wel een beetje paniek uit! Nog geen uur in Ghana en nu al in een of andere achterbuurt en wie weet wat er met ons ging gebeuren. Hij bleek gewoon echt even de weg te vragen en uiteindelijk bracht ie ons dus naar het Gye Nyame Hotel.

Vandaag werden we al heel vroeg wakker, we zaten rond 7 uur aan het ontbijt (het is hier 2 uur eerder dan in NL). We hebben een rondje door onze buurt gewandeld en een taxi genomen naar het centrum van Accra, wat niet echt een centrum te noemen is. Het zijn vooral allerlei marktjes en mensen die eten en drinken en sieraden verkopen bij hun kraampjes. Toen kwam het volgende probleempje, onze pinpassen werden NERGENS geaccepteerd. We hebben met een taxichauffeur minstens een uur door Accra gereden en bijna iedere pinautomaat en allerlei verschillende banken geprobeerd, maar zonder succes. Gelukkig hadden we samen bijna 100 euro in contant geld meegenomen, en dat konden we bij het hotel wisselen voor Ghanese cedi's (we kregen ongeveer Ghc 225). Daarvan konden we prima naar Bawku komen, waar we bij Gert verblijven (zie volgende blog voor de reis). We kunnen ook geld van hem lenen, dus dat is heel fijn en er is dan ook geen reden om zorgen te hebben over ons geld.

Toen we een rondje door onze buurt liepen, werden we erg nagekeken en mensen vroegen hoe we heetten, hoe het met ons ging en waar we vandaan kwamen. Ook kleine kindjes keken ons aan en wezen ons na! Haha. Er werd steeds "Nasare, nasare!" geroepen, wat "blanke" betekent..
Op een gegeven moment liepen we ergens langs een soort restaurantje en werden we gewenkt door iemand, we wilden eerst doorlopen maar gingen toch even gedag zeggen. De man was met zijn gezin aan het eten en vroeg of we er bij kwamen zitten. Toen kregen we ook zelfgemaakt eten (omotuo: rijstballen in een soort pittige soep met koeienvlees). Het was heel leuk!

Ghana is echt heel anders dan Zuid-Afrika, veel Afrikaanser en weinig Westerse dingen te zien. De mensen lijken ook elke keer verbaasd om 2 blanke meisjes te zien, dat zijn ze hier volgens mij niet echt gewend. En ook de wegen zijn veel minder goed onderhouden dan bij Kaapstad. Wel leuk om het verschil te zien. Een man uit Senegal die ook in ons hotel verblijft, zei ook: "South Africa is not Africa".

We hebben Gert net even gebeld, om het telefoonnummer uit te proberen en nog even te zeggen dat we dus morgen bij hem zijn, ergens aan het eind van de middag. Dus dat komt ook helemaal goed! :)

Verder nog een paar foto's in de bijlage. Die met het meisje was bij dat restaurantje. Ze was 6 jaar en heette Mame.
Morgen weer een lange reisdag voor de boeg, dus we gaan nu maar eens naar onze hotelkamer.

Dikke knuffel van ons uit Accra en ik mail wel weer als we bij Gert zijn!